Κι αν μας πουν ότι είμαστε
σχεδόν ρομαντικοί,
ότι είμαστε αδιόρθωτοι ιδεαλιστές,
ότι σκεφτόμαστε το αδύνατο,
ότι τα έχουνε χαμένα.
Εμείς πρέπει χίλιες φορές
να απαντήσουμε:
Ναι, είμαστε!
Θέλουμε να χανόμαστε
στο δικό μας κόσμο,
εκεί που δεν μπορεί
να μας πληγώσει κάνεις.
Να μας πονέσει.
Να μας δικάσει
Και να μας καταδικάσει.
Να μας μαυρίσει την ψυχή
Να μας αγγίξει πληγές.
Δεν θέλουμε ανθρώπους κριτές,
αλλά ρεαλιστές.
Που να μπορούν να χαθούν μαζί σου
στην ουτοπία σου.
Αν δεν μπορούν ,ας μας αφήσουν
στο δικό μας πλανήτη .
Ιωάννα Καγκαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου