Το Μήνυμα... Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη.

Ψυχανεμίστηκα τη θεία παρουσία
σαν μ' άγγιξαν των Αγγέλων τα φτερά.
Ένοιωσα μια απέραντη αγάπη
να πλημμυρίζει το νου και την καρδιά.
Ανασηκώθηκα και πέταξα
έτσι απλά στ' αστέρια,
μ' ολάνοιχτα τα δυο μου χέρια
και κοίταξα τη Γη από μακριά.
Με πλησίασε ο Άγγελος οδηγός μου
και μου ψιθύρισε άρρητα λόγια, κώδικες κρυφούς,
που άνοιξαν βαθιά εντός μου
κανάλια φωτεινά σε κόσμους μυστικούς.
τότε είδα τη Γη να πάλλεται
σε φως λευκό λουσμένη,
σαν μια πελώρια άλικη καρδιά
και μηνύματα σε νότες να μου στέλνει,
που αντηχούσαν μέσα μου σαν σε σπηλιά.
Έπαιζε η Γη ουράνια μελωδία
σ' ολόχρυσης λύρας χορδές,
ξεκλειδώνοντας του νου μου τις αμπάρες,
που ήταν για πολλούς αιώνες ερμητικά κλειστές.
Ανατριχιάζοντας κατάλαβα τη γλώσσα που μιλούσε.
Ήταν η γλώσσα όλων των πλασμάτων η συμπαντική.
Που την γνωρίζουν μόνο οι ψυχές μας,
όταν ενώνονται μ' αυτή.
Δεν την άκουγες, την αισθανόσουν στο κορμί σου,
σε χάιδευε και άγγιζε τη ψυχή σου!
Σαν παραμύθι για μικρά παιδιά
μου διηγήθηκε με λόγια λιτά και απλά
τους ατέλειωτους κύκλους της
στον κόσμο των ψευδαισθήσεων μας.
Πόσες φορές όντα αλαζονικά που την κατοίκησαν
πίστεψαν εγωίστικα
ότι μπορούν αυτόν τον υπέροχο πλανήτη
με την ανέκφραστη ομορφιά του
να τον κυριεύσουν, να τον τιθασεύσουν, να τον υποτάξουν.
Μα εκείνος τους ανίχνευε μόνο σαν ιούς
με τη συμπαντική του νοημοσύνη.
Το ανοσοποιητικό σύστημα της Γης
άρχιζε να πολεμά τους εισβολείς.
ΡΙΓΟΣ
Σείεται η πλάση!
Όταν ριγά ο πλανήτης, γκρεμίζονται οι πολιτισμοί
όμοια με πυραμίδες από πολύχρωμα τραπουλόχαρτα.
Χαώδη ανοίγματα καταπίνουν τα πάντα στο διάβα τους.
Αλλάζει ο χάρτης.
ΠΥΡΕΤΟΣ
Ο Ήλιος μ' αγάπη πυρπολεί τη Γη,
τίποτα στην καυτή ανάσα του δεν μπορεί ν'αντισταθεί.
Όλα γίνονται μια πορφυρή φωτιά
που καίει για χρόνια σε δάση και βουνά.
ΚΑΘΑΡΣΗ
Και τότε ανοίγουν οι ουρανοί.
Μέρες και νύχτες ατέλειωτη βροχή.
Τα σύννεφα βαριά, απειλητικά
τρέχουν καλπάζοντας
σαν άγρια άλογα, ζερβά δεξιά,
αδειάζοντας τόνους νερό στη Γη.
Και ύστερα...ύστερα μόνο η σιωπή.
Μα να εκεί πέρα στον ορίζοντα μακριά
λευκό περιστέρι τινάζει τα φτερά.
Πετάει κρατώντας κλαδί από ελιά.
Το μήνυμα φέρνει σε όλη τη Γη
όπου ένα τέλος εκεί μια αρχή!

Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη
{Νοσταλγοί της Εδέμ } 2016
{ Αφιερωμένο στην μέρα της Γης }

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου