Τότε που άβγαλτα παιδιά
παίζαμε στην αυλή σου
ξέγνοιαστοι δίχως πονηριά
αγάπη μου θυμήσου
Αν σκόνταφτα και έπεφτα
σαν έτρεχα μαζί σου
πόναγε η καρδούλα σου
αγάπη μου θυμήσου
Στα δεκαέξι μ έβαλες
βαθειά μες τη ψυχή σου
ολάνθιστη τριανταφυλλιά
αγάπη μου θυμήσου
Σαν τον ληστή κρυβόμουνα
να πάρω το φιλί σου
παράνομα στα σκοτεινά
αγάπη μου θυμήσου
Κάπου κοντά στα δεκαοκτώ
με έκανες δική σου
σαν ψάρι εσπαρτάραγα
αγάπη μου θυμήσου
ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου