Δεν το περίμενα ποτέ να με αρνηθείς σε ξένους... Maro Patrianakos.

Δεν το περίμενα ποτέ να με αρνηθείς σε ξένους. Να τους πεις ότι

είμαι καλά σαν δεν είχαμε χωρίσει ούτε μια μέρα.

Έβαλες την μάσκα με το αθώο χαμόγελο σου μέσα σε τόσο

κόσμο να δείξεις ότι μιλάμε καθημερινά ενώ δεν εχουμε μιλήσει

χρόνια ούτε εχουμε λύσει τα περασμένα που εξαιτίας άλλων μας

έχουν απομονώσει. Ρωτήθηκες τυχαία αφορώντας εμένα μήπως

εχεις κάτι να μου πεις εφόσον βρέθηκε η εύκαιρη στιγμή κι η

κατάλληλη ώρα. Από όσα που μπορούσες να απαντήσεις,

δεν το πιστεύω Θεέ μου, είπες ότι είμαι καλά κι ότι δεν με έχεις

ανάγκη. Πως μπόρεσες να ξεστομίσεις τέτοια λόγια όταν

γνωρίζεις οτι η υγεία μου έχει καταπέσει. Όταν εσύ ο ίδιος που

υποτίθεται με αγαπούσες υπερβολικά, δεν νοιάστηκες για μένα,

να τρέξεις να με δεις κι να μου απλώσεις το χέρι σου να με

σηκώσεις ... ένα απλό τηλέφωνο να μου κάνεις, ένα μήνυμα

να μου στείλεις. Έχω κουραστεί να νοιάζομαι, να αγωνίζομαι,

να επιμένω με μεγάλη υπομονή μήπως με την Θεία χάρη

φωτιστείς για να ανακαλύψεις την αλήθεια. Παραδίδομαι.

Τόση αδιαφορία, τόση απανθρωπιά, τόσος πάγος απέναντι

σε ένα δικό σου άνθρωπο για να μην πληγώσεις άλλους που σε

χειρίζονται προς όφελος τους με την τέλεια θεατρική τους

παράσταση της αγάπης. Ας τους να σε περικυκλώνουν συνέχεια

με τα ψέματα τους. Ας τους να μην σε αφήνουν ούτε ένα λεπτό

να ανασάνεις. Έχω πλέον γίνει μια φωτογραφία πεταμένη σε

ένα συρτάρι αν είμαι τυχερός, αλλιώς είμαι πεταμένος

στα σκουπίδια των αχρήστων.

Συνέχισε να με αγνοείς σαν να μην υπάρχω.

Χαμογέλα στον ξένο κι γνωστό κόσμο. Προσποιησου ότι όλα

είναι σαν τα ωραία κόκκινα τριαντάφυλλα χωρίς τα αγκάθια

που πληγώνουν όχι μόνο μένα, αλλά και εσένα! Δεν θέλεις

να το παραδεχτείς γιατί σε έχει κυριέψει ο εγωισμός,

ο φόβος μην σε αποκληρώσουν οι άλλοι. Όμως να ξέρεις

ότι αποκληρωντας εμένα, απαρνιωντας εμένα, στο τέλος

θα σου τα πάρουν όλα. Ξέρεις γιατί ; Επειδή αποφάσισες

να με βγάλεις από την φωτογραφία. Τώρα είσαι μόνο εσύ

με αυτούς κι δεν μπορώ να τοποθετηθώ χωρίς το κάλεσμα σου

για να σε σώσω.

Σε αγαπώ. Με αγαπάς. Σε έχω ανάγκη. Με έχεις κι εσύ, όμως

ποτέ δεν το περίμενα να με αρνηθείς ...

Maro Patrianakos