Τα δέντρα δεν μίλησαν!
Το χρόνο δεν πρόφτασαν για την απόδοση της κατηγορίας.
Υποτάχθηκαν στα μάτια της πύρινης λαίλαπας χωρίς οίκτο.
Βία στ, αμνοί του σήμερα ρίχτηκαν στην πυρά.
Θυσία για τα σπάνια αρπακτικά!
Μυρωδιές θυμαριού, Αμαδρυάδες και Σειληνοί χάθηκαν στην
στιγμή. Ο Αίσωπος δάκρυσε στο ανθρώπινο λάθος.
Πού να ακουμπήσει η ψυχή τον πόνο?
Σε ποια πηγή να ξεδιψάσει ο θυμός?
Ανεξέλεγκτα συναισθήματα αναδύονται από την κόλαση της
απώλειας.Οργή και θλίψη αναζωπυρώνονται με τη φωνή
της εξουσίας!Ψίθυροι αποξένωσης ενώνονται σε μία κραυγή
διαμαρτυρίας.Μεγάλος ο κόσμος μας!
Αποπνικτικες οι απαιτήσεις μας.! Καίγομαι!
Αρνούμαι να συμβιβαστώ.
Καταδικάζω την άσπλαχνη αδιαφορία και τη μόνιμη υποκρισία.
Δύσκολη η διαφυγή από το σαθρό σύστημα που πλανευει τις
ανάγκες μας. Ελεύθερο το πέρασμα του θανάτου χωρίς διάκριση!
Ίδια η αμοιβή στην τσέπη του βαρκάρη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου