Ντύθηκες τα χρώματα του πολέμου.
Τα μάτια μαύρα.
Τα μαλλιά πεσμένα.
Ήσουν παιδί.
Σε αγγίζουν νεράιδες και ξωτικά.
Τα παραμύθια δεν έχουν τέλος, ούτε αρχή
και δεν είναι πάντα λυπημένα.
Κι αν υπάρχουν άγγελοι διαθέσιμοι
Είσαι ένας άγγελος που ήρθε στη γη για ένα νέο ξεκίνημα,
ένα προορισμό, ένα λόγο ύπαρξης.
Κι αν είσαι εδώ ανάμεσα με τους κοινούς θνητούς μας
δείχνεις ότι η ιστορία έχει πάντα έναν ήρωα, μικρό κι αγωνιστή.
Και εμείς οι μικροί, ανύπαρκτοι και τιποτένιοι τα μάτια
κλείνουμε και τα αυτιά μας για να μη βλέπουμε εσένα
σε εκείνο το κρεβάτι με τα καλώδια και τους ορούς.
Με τούτα και με κείνα τα αρκουδάκια που θα γίνουν
για λίγο οι φίλοι σου. Για εκείνη τη μαμά και το μπαμπά που
κάθεται στο μικρό ξωκκλήσι για να βρει λίγη παρηγοριά
στην Παναγία. Είσαι ένας αγωνιστής!
Ο δικός μου Τεράστιος Ήρωας και λυπάμαι που δεν είμαι εκεί
να σου κρατάω το μικρό σου χέρι και να σου λέω πως θα πάνε
όλα καλά, γιατί φοβάμαι.
Είμαι δειλή.
Δείξε μου το δρόμο να γίνω και εγώ δυνατός σαν και σένα.
Να γίνω Άγγελος να έχω φτερούγες. Να μπορώ να αγκαλιάζω.
Να μπορώ να αγαπώ. Να μπορώ να Φροντίζω.
Να μπορώ να στέκομαι με το δικό σου θάρρος.
Ειρήνη Λεοντάρα
Ημέρα κατά του παιδικού καρκίνου.
15 Φλεβάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου