Και ήρθε η ώρα να μιλήσω
για τα τραγούδια που δεν έγραψα
για τα χαμένα όνειρα που πέθαιναν στην νύχτα
αυτούς τους δρόμους της ζωής μου που περπάτησα
για της ψυχής μου τα χαμένα τα ταξίδια
R)
Με ένα αχ θα σπάσω την σιωπή
και τα κομμάτια μου απόψε θα μαζέψω
να βρω της τύχης μου το σκουριασμένο το κλειδί
κι αυτό το όνειρο που μ’ άφησε απ’ έξω
2)
Και ήρθε η ώρα για να κλάψω
για τους χειμώνες που με σκέπασαν
για τους χαμένους έρωτες της λύπης τα ξενύχτια
για την ζωή μου που οι πατρώνοι την ξεπούλησαν
και της μικρής μου της πατρίδας τ’ άσπρα σπίτια
Ευχαριστώ φίλε Γιάννη !
ΑπάντησηΔιαγραφή