Αόρατες οσμές πολύχρωμων λουλουδιών
γδέρνουν την αιώνια ψυχή μας,
κραδασμός της συνείδησης.
Ω !!!Άνοιξη μας τα πνεύματα μας ακόρεστα
ταξιδεύουν με πολύχρωμα φορέματα,
στα καπούλια αχαλίνωτου αλόγου αόριστα
καλπάζει ο έρωτας ,μες τις καταπράσινες κοιλάδες
του νου,οι γάτες με τους γάτους χωρίς ενοχές
με τα νύχια τους ερωτοτροπούν, ο πόνος στεγνός,
καμπουριασμένη η ράχη, λύγισμα της ωριμότητας,
το τρίχωμα ορθό,τριχιά για να δεθούν.
Παντού σήματα ενοχικά φυτρώνουν.
Κάψαμε όλα τα ξερόκλαδα,
ξανακερδίσαμε τον λαθεμένο μας έρωτα,
επιστρέφοντας στα ταπεινά της ζωής,
με χρωματιστά πινέλα και μεθυσμένα τραγούδια,
γέμισε η πλάση ρόδινες μορφές,
πολύχρωμες πεταλούδες.
Και με τα χέρια συστραμμένα
κόβουμε τα άνθη της λησμονημένης ευτυχίας,
εξουθενωμένη απ' την αναμονή η ορχιδέα.
Σπαταλιέται Το φως της άνοιξης
στα κρύσταλλα των ματιών μας
αφοπλίζοντας το σκοτάδι και προσφέροντας
στοιχισμένες πνοές στα παρτέρια.
Όταν ο έρωτας ανθίσει με λίπασμα
αντίξοες συνθήκες ,τότε ειναι μια νίκη
απέναντι στη βία και στην φρίκη του πολέμου,
ένα παράθυρο ανοιχτό στην ελπίδα και στην αγάπη.
Ω...γλυκύ μου έαρ που τις ψυχές μας συναρπάζεις,
βάδιζε αργά-αργά να μη χάσουμε
κι αυτή την πόζα της παθιασμένης φλόγας
που τέμνει τα κορμιά μας.
ΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ
Τροποποιημένο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου