Ξύπνησα από τη μυρωδιά
της τρυφερής σάρκας.
Σύρθηκα μέχρι το σημείο
που χτυπάει ο παλμός της ζωής.
Εκεί ανάμεσα στο κοίλωμα
που αναπαύεται ο λαιμοδέτης.
Νιώθω τα ρουθούνια μου
να διαστέλλονται
εισπνέοντας λαίμαργα,
όλες τις νότες
του άγιου μύρου του.
Περνάω τη γλώσσα απαλά,
ανιχνεύω το ευάλωτο σημείο
σημάδι βίου ξεχασμένου
Βαμβάκι εξαγνισμού
σε δέρμα ποτισμένο
με οινόπνευμα και παραισθητικό.
Αργά και προσεκτικά
μπήγω τα δόντια και
γεύομαι τον οίνο του ιδρώτά του.
Όσο εγώ ξεδιψάω τον πόθο μου,
νιώθω το σώμα του να συσπάται,
ανάσες που κόβονται βίαια
από λαγνεία ιερόσυλη.
Χοντρές σταγόνες υγρών ποτίζουν
την αγωνία της προσμονής
απαριθμώντας τα λεπτά στις ώρες
που τον κράτησαν μακριά, μέχρι
την ολοκλήρωση του έργου μου.
Μία σινδόνη ματωμένη
σε παρθένο πάθος μαρτυρά
πως πάνω της τελέστηκε
ανάγκης έρωτας, για το θηρίο,
οργασμός των αισθήσεων
Φλώρα Τ. Jose
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου