Αγαπημένε μου συγχώρεσε με...
Συγχώρεσε με για τις λέξεις που βγήκαν
από τα χείλη μου πριν
σχηματίσουν πρόταση και μπορεί
να σε στεναχώρησαν.
Συγχώρεσε με για το χαμόγελο
που απλώνεται στα χείλη μου καθώς
σε σκέφτομαι.
Συγχώρεσε με, για όλες
τις όμορφες σκέψεις
που κινούνται αθόρυβα
χωρίς να τις καταλάβω, από το μυαλό
και πηγαίνουν στη καρδιά
γεμίζοντας την χρώματα.
Συγχώρεσε με για την τόση αγάπη μου
που δεν μπόρεσα να συγκρατήσω.
Έμοιαζε με αετό με δυνατά φτερά
και πέταξε γρήγορα απ'την αγκαλιά μου
για να βρεθεί στη δική σου..
Το ξέρω.
Σε τρόμαξε.
Συγχώρεσε με Άγγελε μου!
Συγχώρεσε με που δεν μπόρεσα
να ξεκλειδώσω την καρδιά σου.
Που δεν μπόρεσα να ρίξω φως
στα σκοτάδια σου.
Τουλάχιστον θα ζω
με την γλύκα της δική σου
ψυχής που σταλάζει
σαν μια σταγόνα βροχής και εγώ
τη μαζεύω λίγο λίγο
για να δροσίζω την δική μου ψυχή.
Την ψυχή μου,
που έχει ρίξει τόσα δάκρυα
και παρόλα αυτά με τη δική σου
σταγόνα αναγέννηση γίνεται!
Αν εγώ γινόμουνα εσύ
δε θα με αναγνώριζα.
Είμαι ο εαυτός μου!
Πετρούλα Σιόγκα
"ROSI"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου