Ο αέρας βροντάει την πόρτα μου
Κι η θλίψη την καρδιά μου
Βράχοι σκληροί οι μνήμες μου
Χούφτες άδειες η χαρά μου
Μια ανεμώνη φύτρωσε
στην πέτρα της ζωής μου
Με ροδαλά τα μάγουλα
Μαβιές τις βλεφαρίδες
Κι έσκυψα και την άγγιξα
Τι εύθραυστη που ήταν !
Την πότισα με δάκρυα
Τη σκάλισα με αγάπη
Απόλαυσα την αύρα της
Και τη μοσχοβολιά της
Μ. Ν. 23/03/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου