Στο ταξίδι που διάλεξα χωρίς επιστροφή
για λίγο απλά στοχαστικα
πως θα'σουνα κι εσύ.
Στην άκρη κοντοσταθηκα στο αδειανό βαγόνι.
Με τόσο κόσμο γύρω μου και εγώ να νιώθω μόνη.
Στις στάσεις που συνάντησα κανένας δεν ρωτούσε.
Μόνο απλά τους κοίταζα που σιωπή κρατούσε.
Καθένας μες τη σκέψη του να τον απορροφάει.
Όλοι σε μια απόσταση με φόβο να κρατάει.
Η κάθε στάση θύμιζε σαν να'ταν παρελθόν
μα τώρα μόνο σιωπή σαν στάση των νεκρών.
Χλομά τα πρόσωπα απλά
με μάτια φοβισμένα
κοιτάζανε στο άγνωστο και προβληματισμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου