Έχω συνηθίσει... Carpediem Roza.

Και με τα χρόνια να τρέχουν πάνω μου σαν νερό.

Συνήθισα πλέον να μπορώ να προσαρμοσομαι σε όλες

τις προκλήσεις που φέρνει η ζωή..

Στέκομαι μπροστά στο καθρέφτη και κοιτάζω το είδωλο μου...

Χρόνο με το χρόνο αλλάζει και οι ρυτίδες αυξάνονται,

και τα σημάδια μερικά μεγαλώνουν

και μερικά σιγά, σιγά κλείνουν..

Έχω συνηθίσει πλέον να απογοητευομαι από τους ανθρώπους..

Έχω συνηθίσει πλέον να ζω σε ένα κόσμο που έχει χαθεί

το χαμόγελο και η αγάπη..

Έχω συνηθίσει πλέον να προσπαθω κάθε φορά να μπορώ

να κρατάω την ψυχή μου καθαρή..

Να μην με αγγίζει η ζήλια, η κακία και η φθορά..

Ναι είναι πολλές η φορές που κλαίω και λέω γιατί..

Αλλά πλέον έχω συνηθίσει να ζω σε χαρμονια με αυτό

το κομμάτι το ευαίσθητο της ψυχής μου..

Και συνεχίζω να δίνω και άλλο..

Και θα αναζητώ πάντα στους ανθρώπους αυτό το κομμάτι

που οι περισσότεροι έχουν χάσει η το έχουν κρύψει βαθειά

μέσα τους γιατί σε αυτές τις εποχές που ζούμε πρέπει

να είσαι πολύ σκληρός για να αντέχεις..

Χαίρομαι με τα μικρά κάθημερινα πράγματα και χαμόγελαω..

Ελπίζω και ονειρευομαι ένα καλύτερο αύριο για όλους μας.

Έναν κόσμο που θα επικρατεί η αγάπη και το χαμόγελο....

Carpediem Roza