Πέρα Απο Τα Όρια... Πετρούλα Σιόγκα.

Είσαι ποιητής της καρδιάς μου

Μάλλον όχι...δεν είσαι..

Είσαι δημιούργημα της φαντασίας μου.

Ή όχι;...

Όχι δεν είσαι..

Είσαι ο ουρανός που χαζεύω και ξεχνιέμαι

κάθε ηλιοβασίλεμα και κάθε αυγή.

Όχι... όχι...δεν είσαι...

Είσαι τα πουλιά που ακούω κάθε στιγμή μόλις σε σκεφτώ.

Αλλά πάλι τα πουλιά φεύγουν.

Όχι... όχι..δεν είσαι..

Είσαι αυτό το λουλούδι που μόλις μύρισα

και η μυρωδιά του γέμισε με εφορία την καρδιά μου.

Μα και αυτό μαραίνεται κάποια στιγμή.

Τελικά... όχι.. όχι..δεν είσαι..

Έμεινα στη σιωπή, σε αυτή την στιγμή

γεμάτη έκσταση..εγώ και εσύ...

Και κατάλαβα ότι είσαι αυτός που έχεις πλημμυρίσει

όλη μου την ύπαρξη με άρωμα από κάθε λογής ευτυχίας.

Με εικόνες από το απέραντο μπλε

της γαλήνης και της ηρεμίας.

Με ήχους πουλιών και ήχους της φύσης από το ποταμάκι

που κυλά μέχρι το λίκνισμα των φύλλων από τον άνεμο,

κάθε φορά που βρίσκομαι ανάμεσα τους.

Είσαι αυτός που κάνεις τη φαντασία μου ένα

άγριο άλογο που τρέχει συνεχώς πάνω στη ματιά σου.

Είσαι ποίηση ζωγραφισμένη στο νου και την καρδιά μου.

Εσύ είσαι.... κάτι από μένα!

Το πιο γλυκό μου κομμάτι!

Για μένα είσαι το οξυγόνο μου

και το βλέμμα μου πέρα των ορίων,

σε ένα όνειρο που ο παράδεισος είναι πραγματικός!

Πετρούλα Σιόγκα

"ROSI"