Διπλότυπα... Αννα Ζανιδακη.

Δυο δρόμους έχει η ζωή ,δυο και τα άλογά της σύμφωνα με το πανέμορφο τραγούδι ντυμένο από υπέροχους στίχους.

Διπλά και τριπλά τα συναισθήματα και οι σκέψεις που κάνουμε, όσον αφορά τα θέματα που μας απασχολούν και χρήζουν άμεσης βοήθειας και συμπαράστασης.

Διπλές οι σταγόνες της βροχής που έρχονται και θρονιάζονται στο σώμα μας ,χωρίς να είμαστε σε θέση να απαλλαχτούμε και να τις διώξουμε από μόνοι μας .

Είναι τέτοια η ορμή, η φορά και η κατευθυντήρια δύναμη που ανίκανοι όχι μόνο να τις αγγίξουμε, αλλά καμιά φορά να τις δούμε κιόλας .

Διπλοί οι δρόμοι της ζωής, της αρετής και της κακίας ,της καλοσύνης και του κακότροπου εγωιστικού φερσίματος .

Κι όμως τέμνονται με τέτοιον τρόπο, εξακολουθώντας να θέλουν ο κάθε ένας το δικό του παραστράτημα , τη δική του στραβοτιμονιά .

Παράλληλα τοπικά σχέδια της γνώσης και της επίγνωσης, της διάγνωσης και της καθωσπρέπει επιμέλειας μιας φοράς και μιας φόρας, προς οικείο περιβάλλον κι όχι μόνο .

Όποιος δρόμος, τροχιά λοξοδρομήσει και διαδηλώσει με την επιτάχυνσή της, το μόνο που θα καταφέρει, είναι η φθορά του χρόνου, εν μέσω της δολιοφθοράς της σάρκας, απ τα αλλεπάλληλα χτυπήματα της μοίρας ,που οικειοθελλώς τάχτηκαν υπέρ της .

Ραπίσματα του νου,σε σκευωρίες και αναθέσεις, σε αναρτήσεις και καταθέσεις, ενάντια της απόλυτης ευπρέπειας και ποτέ αμέλειας της εν λόγω υπόστασης και ύπαρξης όντως του συναισθήματος της επιείκειας και της προσέγγισης προς αυτήν.

Δυο δρόμοι ,δυο επιλογές το ναι και το όχι , το καλώς και το κακώς ,αντίθετα ,αντίθεση και πάλι χωρισμένα όλα συννειφασμένα σε δυο τοπία , τα τοπία και την ουτοπία!

Λες και θέλουν να μας ταράζουν τα ψυχικά μας δώματα και να συντελούν σε αποφάσεις και αποστάσεις, απομάκρυνσης και ανυπαρξίας σύμπνοιας και συμπόρευσης δε !