Έλα πιές... Τάκης Κτενάς.

Έλα πιές από τον έρωτα μου για να ξεδιψάσεις

και αν σε ένα σύννεφο κάτσεις να ξαποστάσεις,

θα σε πάρω σαν βροχή.Θα σε πιώ γυμνή.

Θα σε κλέψω από του ουρανού τα χέρια

και στα δικά μου θα σε βάλω.

Έρωτα από της γης το χώμα μου να σε ποτίσω,

φεγγάρια στα όνειρα μου όταν συναντήσω.

Εσένα.Με τα χείλη σε

πέλαγα ερώτων διψασμένα για νερό απ' την Πηγή μου

καθάριο και κρυστάλλινο σαν να πηγάζει από βουνό.

Πιές.Ρούφα ουρανό και μην περιμένεις το σύννεφο

να στίψεις για να πιείς και για να πιώ.

Στα χείλη σου η αλμύρα του φιλιού μου έρωτα

στάζει ακόμα,έρωτα που πηγάζει απ' το δικό μου χώμα.

Χώμα και νερό είμαστε και λάσπη γινόμαστε

όταν ο ένας μέσα στον άλλον μπει,όταν

στα κορμιά μας γυμνά η ύπαρξη μας ανακατευτεί.

Η δικιά μου με την δικιά σου.Ιαματική η λάσπη

του έρωτα σου.Ιαματική όσο και άγια σαν την ηδονή.

Πιές με να σε πιώ.

Για να πιούμε λίγο σύννεφο και λίγο ουρανό!

ΤΑΚΗΣ ΚΤΕΝΑΣ