Είναι η ώρα που φοβάμαι …
η ώρα που όλα τα κρυφά ‘θέλω’ αγανακτούν
ζητωκραυγάζουν και επαναστατούν
που ο Δαίμονας δίνει το σήμα της έναρξης
του πιο ύπουλου πολέμου
και εσύ αγέρωχος Στρατηγός σε μια γωνιά
κοιτάζεις σιωπηλός
Περιμένεις να με δεις να παραδίνομαι
σ΄αυτόν τον άγνωστο εαυτό …τον σκοτεινό
που τρομάζει ακόμη και μένα …
Το ξέρω πως λαχταράς να τον δεις
να τον κατακτήσεις
να βάλεις τη σφραγίδα και την υπογραφή σου πάνω του
να βάλεις το φιλί της παράδοσης
και το χάδι της υποταγής
Είναι η ώρα που φοβάμαι …
η ώρα που δε μπορώ να κρυφτώ
από τους δεσμοφύλακες της ηθικής
από τους δυνάστες της λογικής
η ώρα που η τρέλα και οι πόθοι ζωντανεύουν
κυριεύουν …βγάζουν λόγο στη σιωπή
βάζουν φίμωτρο στη ντροπή
και με φωνάζουν να ελευθερωθώ
να παραδοθώ …να πετάξω ψηλά
Είναι η ώρα που φοβάμαι …
η ώρα που θα σε συναντήσω
που θα αγγίξω τα χείλη που ονειρεύομαι
που θα γευτώ τον έρωτα που αποδέχομαι
που θα γίνω θυσία μαζί και ικεσία
που θα γίνω μάρτυρας υπεράσπισης και καταδίκης
που θα νιώσω τη ζωή για να παραδοθώ στο θάνατο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου