Κάποιος βασιλιάς που ήταν δότης
υπέροχα δίκαιος και ταπεινός στρατιώτης
Ανάμεσα σε βράχους και γκρίζα γη
πέρασε δάση για μια αγάπη αληθινή .
πέρασε με τ' άλογο να φτάσει μακριά.
Έψαχνε εκείνη της καρδιάς επιλογή
την είχε χάσει σε κάποια άλλη ζωή.
Αγέρωχος προχωρούσε νύχτα - μέρα
πίστεψε πως θα την έβρισκε στον αγέρα .
Ήλιος και άστρα ρίχνουν φως
μην μένει ποτέ εκείνος σκοτεινός
Το βασίλειο άφησε σε ξένα χέρια
θαρρείς πως θα τον περίμεναν όπως τα αστέρια .
Εκείνη τον έψαχνε σε άλλη γη.
πώς δύο που δεν βρέθηκαν, να είναι μαζί ;
Όμως η μοίρα ψιθύρισε στο ριζικό:
ποτέ μην βρεθούν και φέρουν κακό .
Θα ήταν δύναμη οι δύο τους μαζί
ίσως ανεξέλεγκτη που φέρει κ' οργή.
Το σύμπαν συνομίλησε με όλα τα όρη,
ποτέ μην ανοίξουν οι δικοί τους δρόμοι .
Θρύλοι και μύθοι τους επέβλεπαν θαρρείς
νεράιδες, ξωτικά, δεν τους λυπήθηκε κανείς .
Βασίλειο άφησε με στέμμα και πορφύρα
δύο χείλη να γευτεί του έρωτα αλμύρα.
Χαμένες αγάπες δεν χάνονται όμως
όρκο τιμής,τους δίνει ο χρόνος .
Όποιες κάποτε άδικα χαθήκαν
Ο βασιλιάς βαδίζει με το άλογο του
θα τον πάει ίσως στον λογισμό του
Εκείνη εκπέμπει άπλετη αγάπη
να την νιώσει εκείνος, κοντά της να 'ρθει
Δάκρυ και αέρας πετούν μαζί της
να πάρουν άρωμα από το κορμί της.
Αγάπη πλημμυρίζει όλη την πλάση
να πάει σε εκείνον να τον προφθάσει
Ατελείωτη μυρωδιά, νάρκισσου μύρο
σε περασμένη ζωή πήραν κι οι δύο.
Το φάρμακο εκείνο που ποτέ δεν ξεχνάει,
όποιος στα σωθικά του το κουβαλάει .
Όποιος αγάπησε μέσα στα πλήθη
μύρο νάρκισσου παίρνει, διώχνει τη λήθη.
Έτσι τώρα ψάχνουν μαζί την αγάπη
θυμούνται πλέον, δεν ζουν σε απάτη.
Σε ετούτη τώρα ή σε άλλη ζωή
το ξέρουν πάλι θα ζήσουν μαζί.
Αιώνιες μνήμες πονούν την καρδιά
μα έχουν κάτι που τους δίνει φτερά.
Ένα δράκο σοφό εκείνη βρίσκει
βοήθεια ζητάει να βρει μια λύση
"Στην καρδιά σου, καρδιά μου", λέει εκείνος
έτσι γεννήθηκε ένας νέος θρύλος .
Κόβει κομμάτι θρύψαλο από τη δική του
"Πάρε να 'χεις, αυτό σ'ενώνει με τη δική του.
Κάποτε χάρισα άλλο, σε έναν βασιλιά
το πήρε με ανδρεία και μεγάλη χαρά".
Θρύψαλα δράκου καρδιάς τώρα δύο έχουν.
τον έξω κόσμο αυτοί να τον κατέχουν.
"Η δική μου μέσα σας είναι φως παντοτινό
Αν πεθάνετε εσείς , πεθαίνω και εγώ."
Κομμάτι το κομμάτι με αγάπη αγνή δοσμένο .
με αγάπη μέσα στην καρδιά, από δύο κρατημένο.
Έχουν όλοι πολύτιμη αγάπης σοφία
έτσι η αγάπη έγινε όρκος με λατρεία.
Δεν υπάρχουν κλειστά περάσματα
απροσπέλαστα όρη και βουνά ψηλά
Η καρδιά τους ξέρει να τους οδηγεί
μια καρδιά, στα τρία είχε μοιραστεί .
Αν από τους τρεις ένας τραυματιστεί
οι άλλοι δύο μαζί θα του δώσουν ζωή.
Έτσι εκείνη δίπλα στο δράκο περιπατεί
τον βασιλιά της να προστατεύει αν χρειαστεί.
Κομμάτι καρδιάς έδωσε μόνο ένας ,
κουβαλούν περήφανα όμως ο καθένας
Βασιλιάς, μια γυναίκα, αγάπη παλιά
ένας δράκος ευαίσθητος να τους βοηθά.
Δράκος ήταν, μα έχει υπέρτατη ψυχή,
καλή καρδιά, που έδωσε να μοιραστεί.
Απόσπασμα από:
"Καρδιά, δράκου βασιλιά"
- Έφη Κεραμή-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου