Σαν τους δείκτες που
χαλάνε τα ρολόγια...
Μετατράπηκαν σε θρήνους , μοιρολόγια..
Κάνει κρύο.. μια φωτιά ειν' αναμένει...
Της καρδιάς σου τα ταξίδια δεν τα πρόφτασες..
Και τα όνειρα που ζήταγες δεν χόρτασες..
Ετοιμάστηκες να ζήσεις καταιγίδες....
Συντροφιά με του ανέμου τις παγίδες...
Στη δική σου διαδρομή που ταξιδεύεις...
Την γαλήνη της ψυχής σου να γιατρεύεις...
Σαν τ' αστέρια που φωτίζουνε τις νύχτες...
Στον Παράδεισο δεν θα' χεις καταιγίδες..
Στη δική σου την απώλεια θα στέκουν...
Και τον πόνο οι δικοί σου θα παλεύουν..
Μόνο δίκαιο πως πια δεν θα πονάς..
Σαν αέρας θα γυρνάς, να προσπερνάς..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου