Στο βλέμμα σου που αγαπά και κοιτά στην καρδιά...
σαν χάδι αέρινο χάνομαι στο πάθος της αποπλάνησης μας..
Ξεχνάω την ψευδαίσθηση ότι ονειρεύομαι...
Και λαχταρώ συναισθήματα..
Τα φιλιά σου να τα νιώσω..
Με αρώματα που με φτάνουν να χάνομαι..
Και να βλέπω την αγάπη κατάματα..
Στο βλέμμα της αποπλάνησης που κάνει
τα μάτια να ερωτεύονται παράφορα..
Δεν ονειρεύομαι να γίνω μόνο η νύχτα σου...
Ασε με να είμαι η πονηρή γυναίκα που σε κάνει
να ξεχνάς κατά λάθος..
Αλλά τα μάτια σου να τρέχουν σ'αυτήν...
Χωρίς να παραδέχεσαι πως είναι η αμαρτία σου...
Ούτε σαν πεπρωμένο να με νιώσεις...
Γιατί μπορεί να νιώσεις στο μέλλον προδομένος..
Μόνο ένα δάκρυ άφησε με να είμαι και ένα ίχνος
στην ψυχή σου που την ομορφαίνει..
Άσε με απλά να είμαι η αποπλάνηση..
Σε έναν Παράδεισο που θα ξυπνήσεις χωρίς προδότες...
Ιωάννα Καγκαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου