Iris Canea.

Κανένα λυκόφως δεν
μπόρεσε να σβήσει
εκείνο το άστατο φιλί ,
που ρίζωσε στα σύννεφα
Μεσουρανεί στα σήμαντρα
χαράζει τον ορίζοντα
ξεφεύγοντας τ' ασήμαντα
Είναι γεμάτα αισθήματα
τα λόγια τ' ακριβά
τ' έκανα φυλακτό
απ' το κρασί των
αστεριών
τα μεθυσμένα λόγια
βυθός του ωκεανού
γυρίζουν στον αφρό
άσπρα και κόκκινα
πουλιά αχ!
Μάτια μου
μιλιά δεν ημπορούν
ν' αφήσουν
αφωνία τα κρατά
με τέτοια αλλαγή
όπου τα βρήκε Αλι !

Iris Canea

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου