Σελήνη της αβύσοου του έρωτα
τύλιξε τα πέπλα σου
γύρω στους γυμνούς μου ώμους
το αλαβάστρινο μου στήθος
τη δακτυλιδένια μου μέση
στους καμπυλωτούς μου γοφούς
μαλώνοντας τον τρελό πόθο που αναστατώνει
με κοιμισμένες πεθυμιές απόψε ξεφαντώνει...
Σκέπασε τη λαγνεία μου μ' ασημένια όνειρα
υφασμένα με το πάθος των άστρων
φορώντας μου νυφικό ένα χάδι
όλο σκοτάδι
ένα αγριο φιλί μεθυσμένο πολύ,
των ματιών του το απόκοσμο φως
τη χυμένη λάβα του κορμιού του πάνω μου
μέσα μου σαν αχνό λευκό Γαλαξία
γράφοντας νότες γλυκονανουρίσματος
για το μικρό αθώο παιδί
που απόψε
ζητάει παράξενες χάρες...
-Έλα φεγγάρι στη γη να χορέψουμε
μ' απατηλές υποσχέσεις ας πλανέψουμε
της νύχτας τη μοναξιά
-Αχ πάρε με αγκαλιά
σφιχτά πιο σφιχτά
να σωπάσει ο στεναγμός να κοπεί η ανασεμιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου