Θηριό... Νίκος Ορφανίδης.

Σε ψάχνω πάλι στα βαθιά
χαμένη φλόγα μου παλιά
μ’ αγάπης παραζάλη
στης νύχτας πάλι τα σκαλιά
στ’ ονείρου το σημάδι
με χάρτινο καράβι

Ήσουν θεριό ανήμερο
κι εγώ το θήραμα σου
σχολείο ολοήμερο
και σπούδασα κοντά σου
τώρα βουλιάζω στ’ ανοιχτά
ψάχνοντας τα κλειδιά σου

Κι’ ήρθαν εκείνες οι στιγμές
κουρσάροι γίναν πειρατές
χωρίς να πάρουν άδεια
σαν ροκ μπαλάντες μακρινές
στης νύχτα μου την βάρδια
μ’ ολόγιομα φεγγάρια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου