Γράφω.. Τριάδα Ζερβού.

Σκαρώνω ποίημα ζηλευτό!Γράφω για τις πλημμύρες,

τις οιστρωμένες θηλυκές που στέκονται στις θύρες,

ενός γλαυκού και φωτεινού ουράνιου κρατήρα,

συμβιβασμένες στου γνωστού,αναπάντεχου την μοίρα!!

Γράφω για δυό παγιδευτές,πικρών,πυκνών θαυμάτων,

γράφω για τα μυστήρια, αχράντων οραμάτων!

Γράφω για πράσινα νερά,κύματα βαλτωμένα,

συφοριασμένους ποταμούς, για βράχια σκεπασμένα,

από την γλίτσα των βροχών που ενώθηκαν με έλη,

γράφω για μήλα αγουρα, απου κανείς δεν θέλει...

Για γκαστρωμένες,παχουλές,πρησμένες κορασίδες,

που μέχρι χθές εβγαίνανε να δούνε τις περσίδες...

Να'ρχονται απ'τους ουρανούς, βροχή από πεφταστέρια,

παρέα με αρσενικούς,να τους κρατούν τα χέρια..

Θρυψαλιασμένα τα θωρώ,κι έτσι ακριβως τα γράφω,

τα κεραμίδια των ψυχών και ξέσκεπο τον τάφο,

που επιμελως εκτίσανε με κόπο οι ανθρώποι,

να θάψουνε την προστυχιά, μα βρέθηκαν οι τρόποι,

ν'ανοίξει και να σκορπιστεί, όλους να μας σκεπάσει!!

Γράφω για αυτή την καταχνιά που σκέπασε την πλάση..

Γράφω για τα εμετικά,πολλές φορές 'ποβράσματα,

που λες και γεννηθήκανε μόνο ν'ανοίγουν χάσματα

και να χωρίζουν τους λαούς σε πλούσιους και δούλους,

σε τεκνα νόμιμα, ίερά,σε μπάσταρδους και μούλους..

Λουσμένη με ποιήματα,πνιγμένη, σκεφτική και μοναχή μου,

αιώνες τώρα προσπαθώ να σώσω την ψυχή μου..

Ουρλιάζοντας υστερικά,πως η ποιηση και τα μεγάλα λάθη,

είναι δεμένα αρρηκτα με της ψυχής και της καρδιάς τα πάθη..