Ονείρου άλικη προσμονή
σε μανδήλα γυμνής γυναικός,
συντάσσομαι.
Κίβδηλες αλήθειες
σε δρόμους χαραγμένους με απάθεια,
αποτάσσομαι.
Ιδεογράμματα κεντημένα
στον καμβά της αλήθειας
ευωδιάζουν αγιόκλημα.
Στήθη γυμνά
δακρύζουν ζωή
μέσα σε γιασεμιού αθάνατα άνθη.
Εγώ ειμί,
Πόθος κρυφός σ' ανείπωτο όνειρο.
Ρόδο ολάνθιστο,
που ξεδιψά στα νερά της ψυχής σου.
Αστραπή που τα νέφη ορίζει
και γεννά τη βροχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου