Της κιθάρας το κλάμα Αρχινάει.
Της χαραυγής οι κούπες γίνονται κομμάτια.
Της κιθάρας το κλάμα αρχινάει.
Ανώφελο να την κάνεις να πάψει.
Αδύνατο να την κάνεις να πάψει.
Κλαίει μονότονα όπως κλαίει το νερό,
όπως κλαίει ο αγέρας στο χιόνι που πέφτει.
Αδύνατο να την κάνεις να πάψει.
Κλαίει για πράγματα απόμακρα.
Άνεμος του Νότου καυτερός που αποζητάει άσπρες καμέλιες.
Την άστοχη κλαίει σαΐτα, το βράδυ που αύριο δεν έχει,
και το πρώτο πουλί που πεθαίνει στο κλωνάρι επάνω.
Ω!Κιθάρα! Καρδιά βαριά λαβωμένη από πέντε σπαθιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου