Καλημέρα σήκω ξημέρωσε καλή μου, ο ήλιος μπαίνει απ’ τον
φεγγίτη. Βγαίνω να κοιτάξω, τον καιρό να δούμε πως τα πάει
σήμερα, πάω στον καφενέ, να πιω καφέ να δω τι θα πούνε
και οι άλλοι. Όταν γυρίσω, θα φέρω και το ζώο να το
φορτώσουμε, και φεύγουμε!!
Έτσι άρχιζε κάποτε η ημέρα!!
Πηγαίνανε στο χωράφι για όργωμα,βλέπεται φθινόπωρο,
με τέχνη να σμιλεύει το ηνί Την γη.
Κάπου, κάπου σταματούσανε, να πάρουν μια ανάσα τα ζώα,
και αυτοί μαζί, εξάλλου ακόμα έχει ώρα, ο ήλιος είναι
δέκα οργιές, πάνω από τον λόφο.
Χαριτολογώντας ο άντρας έλεγε έλα βρε γυναίκα λιγάκι
κοντά, να ξαποστάσω λίγο στην ποδιά σου, δίνανε και
κανένα σβουρικτό φιλί, πειράζοντας ο ένας τον άλλον,
Ρε γυναίκα, αν πάει καλά η σοδιά, θα κατεβούμε στην πόλη,
να σου αγοράσω και εκείνο το φουστάνι, με πλισέ έτσι
δεν το είπες;; να γυαλίζει σαν το πρόσωπο σου.
Άντε σηκωνόμαστε να προλάβουμε ακόμα λίγο και αύριο πάλι
έχει ο θεός!!!!! Έτσι άρχιζε τότες και έτσι τελείωνε η ημέρα!!!!
Τώρα από τον καιρό που βγήκανε αυτά τα ρημάδια
τα ρολόγια, τι να πεις !! Ποιος το ήλπιζε ότι θα ήταν μια
νέα φυλακή, να σε κλείνει μες στον χρόνο,
να μη μπορείς να πάρεις ανάσα!
Γιατί το πρωί θα σηκωθείς στις 6, 6.30 το λεωφορείο,
στις 7 δουλειά, στις 11 ένα κολατσιό, στις 3 θα σχολάσεις ,
3.30 στο σπίτι, στις 4 το παιδί στο φροντιστήριο, στις 5
πίσω στις 6 για ψώνια, στις 7 να φάμε, και έχει ο θεός!!
Και μη ξεχνάς την Κυριακή αλλάζουμε τις ώρες πάμε
μια ώρα πίσω μη ξεχάσεις να γυρίσεις τους δείκτες!!
Σπουδαία ανακάλυψη το ρολόι!!!
Απλά εμείς γυρνάμε σαν τους δείκτες μέσα στις δικές του ώρες!!!
:)
ΑπάντησηΔιαγραφή