Για μένα είσαι και οι τέσσερις εποχές του χρόνου....
Είσαι ο χειμώνας μου...όχι εκείνος που μπορεί να σε παγώσει
ως τα μύχια σου ανελέητος όντας...ο άλλος..εκείνος
που σου στολίζει τα μαλλιά με όμορφες νιφάδες χιονιού...
εκείνος που όνειρα στην ποδιά σου φέρνει καθώς ρεμβάζεις
το μεγαλείο του από το τζάμι...εκείνος που κάνει μεγάλες
τις νύχτες για να χορταίνεις αγκαλιές...
Είσαι η καταδική μου άνοιξη...αυτή που καταφτάνει
με αρώματα και χρώματα λουλουδιών και γίνεται ανάταση
για την ψυχή.. αυτή που είναι τόσο ευπρόσδεκτη έπειτα
από μια βαρυχειμωνιά..αυτή που τα χελιδόνια φέρνει στο
μπαλκόνι μου και με ξυπνά με ηλιαχτίδες...
που με φρούτα γλυκά με ξεμυαλίζει ...
Είσαι το πιο όμορφο καλοκαίρι για μένα...
ένα ηλιοβασίλεμα ολόκληρος και μια ανατολή
για τα μάτια μου... μια θάλασσα και μια φεγγαράδα
στα χέρια μου... ένα φιλί με γεύση ούζου που με κάνει
να σε ερωτεύομαι ξανά και ξανά...ένα καλοκαίρι
που βρέχει αστέρια τα βράδια μόνο για να κάνω
τις ευχές μου γευόμενη την αλμύρα στο κορμί σου...
Είσαι το απίστευτο φθινόπωρό μου...ξεγυμνώνεις τα δέντρα
και την καρδιά μου συνάμα..μυστικά τους μαθαίνεις
και τα ετοιμάζεις για νέα ζωή...με ραίνεις με χάδια
και μελαγχολία γλυκιά...με βαφτίζεις ξανά
στις στάλες της πιο υπέροχης βροχής και με χορεύεις
στο κρεσέντο της...με ντύνεις με της γης
τα χρώματα και με γδύνεις στο απώγειο
του μεσημεριού με το ουράνιο τόξο στο προσκεφάλι μας...
οι τέσσερις δικές μου εποχές είσαι εσύ...οι τόσο όμορφες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου