Ένα τραγούδι πες μου ακόμα απ τα χείλη σου
ας είναι το τελευταίο. Πρέπει να σ'αφησω αγάπη μου.
Μην γυρίσεις πίσω σου να με δεις να φεύγω κ να κλαίω.
Θα σου εξηγήσω οταν έρθω στα όνειρά σου απόψε.
Τότε πάρε ότι θες κ την καρδιά μου κόψε.
Σε αγάπησα πολύ
Αλλά δεν ήταν το μοιραίο
Για μας τους δύο
Αυτό το ειδώλιο το σπουδαίο
Ο πατέρας μου είχε άλλα σχέδια
Δεν σε ήθελε ποτέ, ο λόγος, ήσουν φτωχός
Επέμενα, παρακαλούσα, κλάματα κ φωνές
Αν αγαπάς το παιδί σου, θα μου πεις το ναι
Με την ακατανόητη στάση του,
θα μαι πικραμένη μια ζωή δυστυχώς
Φτιάξε την ζωή σου
Ξέχασε εμένα
Εσύ είσαι πιο πλούσιος απ'όλους τελικά
Εγώ είμαι εκείνη η φτωχή
Που δεν θα σε έχω πλάι μου στην ζωή
Θα το καταλάβει ο άρχοντας, ο πατέρας μου μία μέρα
Αλλά πλέον θα'ναι αργά
Θα θυμηθεί τα νιάτα του που υπήρχε φτωχός
Που αγάπησε την μάνα μου,
πλούσια, πανέμορφη αυτή
Όμως ούτε μάνα, πατέρας,
δεν άφησαν τη μοναχοκόρη
Να μην είναι ευτυχισμένη κ να τον παντρευτεί
Ο τροχός γυρίζει πίσω έτσι συνήθως συνέβη στην ζωή,
Η μόνη διαφορά αντί να το πληρώσουν άλλοι
Θα το πληρώσω εγώ
κ ο αγαπημένος μου σ'αυτή την βιοπάλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου