Στην υγειά της βροχής που περίμενα και δεν ήρθε..
δεν ήρθε να φέρει όσα αξίωνα από αυτή..
Τώρα πρέπει άλλο τρόπο να βρω να δροσίσω την ψυχή μου
που καίγεται.. κάπως αλλιώς να πλύνω τις αμυχές μου
κι ας τσούξουν.. σκέφτομαι ξανά και ξανά τα χτεσινά σου
μάτια... βούτηξα ως συνήθως μέσα στα βάθη τους μα..
σε γκρεμνό βρέθηκα τούτη τη φορά.. δεν είναι που δεν
γνωρίζω τα κατατόπια μα να..είναι που δεν το περίμενα...
πάλι τώρα σκέφτομαι εσένα.. αν θελήσεις ένα χάδι,
θα πρέπει σε αυτόν τον γκρεμνό να κατεβείς..
δεν θα το'θελα αυτό για σένα... πάλι σκέφτομαι πως
περιμένω εσένα μόνο να με πάρεις από κει..
με ξέρω.. αν δε με πάρεις εσύ δεν θα γυρίσω από κει
κι ας μπορώ...σε ξέρω.. φοβάσαι..
Στην υγειά της βροχής που τώρα την είχα ανάγκη
περισσότερο από ποτέ...δεν είναι η μόνη πια που με
απογοήτευσε... ναι..τραβάω κι άλλο τα σχοινιά..αντέχω..
με ξέρω... απλώς.. κάποιο άλλο τρόπο θα βρω τώρα
να ξεδιψάσω... ως να φανείς...το πολύ πολύ να βρω πάλι
το γεράκι της απόγνωσης που έχει τη φωλιά του
σε αυτό το γκρεμνό...
στην υγειά μου λοιπόν.. στην υγειά σου.. στην υγειά του..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου