Σιωπές... Νέλλη Κουμεντάκη.

Στο βλέμμα σου,

δραπέτευσα στο χθές

σε χρώματα απουσίας, λέξεις

που ταξίδεψαν, σιωπές χωρίς αξία!

Ανελέητη η φθορά,

του χρόνου η μελαγχολία,

τα θέλω παρορμητικά

πόθοι σ' ακροβασία!

Αρχίζεις με γλυκόλογα,

λάγνες ματιές και χάδια,

και σαν ξυπνά η ανατολή

ξεθώριασαν τα πάντα!

Έρωτες 

δραπέτες σε

φεγγάρια αλλοτινά,

κάθε πανσέληνο και μοναξιά,

δονήσεις της ψυχής το γκρίζο

της καρδιάς!

Τρυφερά λόγια

ξεχάστηκαν με μιας 

αποτυπώματα ανεξίτηλα,

που μοιάζουν τατουάζ!

Στιγμές που χάνεσαι

κι' αναπολείς, μέσα στο

βλέμμα του να σε μαγεύει

η προσμονή!

Έτσι είναι ο ερωτας,

ταξίδι μιας στιγμής, σαν

τις στιγμές που δραπετεύει

σ' ένα στίχο ο ποιητής!