Χθες το βράδυ κοντά στο ξημέρωμα.....
Με ρώτησε η καρδιά μου....
Αν έχω νέα σου,πως είσαι....πως περνάς.....
Αν με θυμάσαι....Αν πονάς...
Ίσως....Αν με αγαπάς ακόμα....
Σε σκοτάδι μέσα.....βούλιαξα περισσότερο...
σαν άνοιξα τα μάτια μου....
Πόνεσε η καρδιά μου...αδειασε το μυαλό μου...
χάθηκαν τα όνειρα μου....Η πραγματικότητα μου.....
Με σκέπασε μαζί με το σκοτάδι.....
Τι να απαντήσω στην καρδιά;;;;;;;;
Λέω, λέω, λέω...πόσα ψέματα ....
ακόμα να πιστέψει;;;;;;
Δύο καρδιές χρειάζονται...για να δώσουν τις απαντήσεις.....
Πως να της εξηγήσω ότι μιλούσε...... το όνειρο....
τα αστέρια που είχαν σβήσει;;;;;
Πώς άδεια είναι τα χέρια μου......
και στα μάτια μου η παλιά σου φωτογραφία......
Μόνο η καρδιά μου που χτυπά....
σου στέλνει...αγκαλιές τα σ' αγαπώ μου......
Νύχτα ηταν και χάθηκα....μέσα στο απόλυτο μαύρο ...
εχασα και το Σ' αγαπώ σου...Ξεθωριάσε και η μορφή σου......
Μόνο ο πόνος στην καρδιά μου....αυτός μου έμεινε...
να μου θυμίζει.....μέσα στη σκοτεινιά.....
...Κατερίνα Κοτσιλίτη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου