Μοναξιά Της Ψυχής Μου... Μαρία Ιωάννου _Φίλη.

Είναι όμορφη βραδιά απόψε
και εγώ κρυφοκοιτάζω από το τζάμι
αφήνω το βλέμμα μου πέρα 
μακριά στο σκοτάδι και τότε σε είδα
να έρχεσαι να με ξελογιάσεις ξανά!

Και να ήξερες πως μου αρέσει
το δικό σου φλερτάρισμα μοναξιά
της ψυχής μου;
Έχουμε γίνει ένα από εκείνη την
στιγμή που η δική μου νεράιδα με
ακούμπησε τρυφερά με τό ραβδάκι
της στην κούνια την ώρα που
γεννήθηκα και μου έδωσε το όνομα
της ΜΟΝΑΞΙΑ .!

Από τότε απομαγεύτηκα και αφέθηκα
στην θαλπωρή σου.
Είναι όμορφα να προχωράω τις
κρύες νύχτες συντροφιά μαζί σου
πότε να πετάμε ψηλά ελεύθερες στον
ουρανό σαν τα γλαροπούλια.!

Αλλά και εδώ να περπατάμε πλάι πλάι
και να ακούγονται στα καλντερίμια
τα βήματα μας στο σκοτάδι με την
ελπίδα ,
να αντέξει η ψυχή μου σέ ανθρώπους που
πηγαινοέρχονται βιαστικά από δίπλα μου!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου