Μπορείς
να γελάς δεν κοστίζει
ακριβά, θεατρίνος γεννήθηκες
μόνο αυτό νογάς, μοιάζεις κομπάρσος
σε φτηνό σινεμά!
Της ψυχής σου
κρατάς σφιχτά τα κλειδιά,
δεν λιγίζεις ποτέ δεν αγαπάς!
Στην παλάμη σου
κράτα τη ντροπή που σε πνίγει,
δε σου γέλασε ο ήλιος του ' χεις ξεφύγει!
Στα σκοτάδια γυρνάς
τι είναι αυτό που κρατάς, κομπολόι
να ξεχνάς μια μποτίλια στο χέρι
με ξεχασμένα εσάνς!
Θα σε φτάσω
που πάς, στη στροφή γυρνάς
ισορροπία δεν έχεις μεθυσμένος γυρνάς,
ένα βλέμμα μου ψάχνεις στις σκιές αντιδράς,
μα έχω φύγει μακριά!
Δακρυσμένο
το βλέμμα σου αντιστέκεται
στην αλήθεια, στα μονοπάτια που διάλεξες
έχει μόνο ξενύχτια!
Πάρε ανάσσες βαθιές
μη σαστίζεις στο χθές, οι στιγμές σου
θάλασσες ρηχές, θαμπές ψευδαισθήσεις
αποθυμιές φυλακές!
Μπορείς να γελάς
αν οι αισθήσεις σου σιγοτραγουδούν
τη χαρά, αν μπορείς να αλητεύεις στα
πιο τρελά σου όνειρα, μπορείς ν' αγαπάς!
Ξέρεις τι είσαι
λιποτάκτης ζωής, μπορείς
να αφεθείς σ' ένα χάδι τότε θα δείς!
...Νέλλη Κουμεντάκη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου