Αβάσταχτη
σιωπή, παραίσθηση μου
φαίνεται της νύχτας
προσμονή!
Σιωπές
που παραιτήθηκαν
στις στάλες της βροχής,
στο κλάμα τ'ανέμου σιωπές
χωρίς οσμή!
Και έμοιαζαν με
λύθαργο με πυρωμένες
σκέψεις, κρυμμένους
αναστεναγμούς σ' αφηρημένες γεύσεις!
Η έλλειψη
ξεθώριασε και τ 'αποτύπωμα σου'
ήτανε σκέψη σύντομη δάκρυ στο
πέρασμα σου!
Σ' έψαχνα στη σκέψη μου
στ' αφέγγαρα όνειρά μου σ' έψαχνα
στην ανάσα μου' στα πλάνα της καρδιάς μου!
Σε έψαξα
στο φτερούγισμα στο πάθος
της ψυχής, τη νύχτα στο ψιλόβροχο
...Νέλλη Κουμεντάκη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου