Θα βρεθούμε
στις νότες τ' ανέμου,
στο παραλήρημα της βροχής
στου φεγγαριού το θάμπος μια
βελούδινη θα ' ναι στιγμή!
Στην περιπλάνηση
των στιγμών στο βλέμμα σου
θα κρυφτώ, το αφίλητο κορμί σου
θα πιώ, θα ξεχυθώ στη γαλήνη της νύχτας
στο σιωπηλό σ' αγαπώ!
Στο μουντό
ανεμοβρόχι στις ασημένιες
τις στάλες, θα κλείνω τα βλέφαρα
να ονειρευτώ το φινάλε,
Στ' άδυτα
του στεναγμού του
ονείρου αυταπάτη, μες' το δάκρυ
του ανέμου αντανάκλαση είσαι αχάτη!
Πάλι θάμπωσε
η νύχτα και τ' αστέρια
ξεστράτησαν, κι αν γεμίσαν
τα φεγγάρια μια ψευδαίσθηση μ' άφησαν!
Κι έχουν
λύπες οι στιγμές μ' αναφιλητό
να κλαίς, να εμβαθύνεις στις σιωπές
στις σελίδες τις λευκές!
Να ξυπνάς μες
στο σκοτάδι, κι η ψυχή σου
να τολμά τ' αγγιγμά σου να ζητά
σ' ουτοπία να γυρνάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου