Στον δρόμο ξεψυχώ
όπως η μέρα στο δειλινό
άνθη μιας αυγής
που κάηκαν στον αποσπερίτη.
Είδα στο βάθος του ορίζοντα
την αιθρία της ψυχής σου
άκρατη η ορμή μου .
Ω, Σήκωσε το βλέμμα σου
στα μάτια κοίταξέ με
για να μπορέσω
στους άγνωστους ορίζοντες σου
την καληνύχτα μου ν' αποθέσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου