Πού να σε κρύψω μάνα μου
κανείς μη σε πληγώσει,
πόνος και πίκρα και καημός
να μη σ'αγγίξει μάνα μου
καί το καθάριο βλέμμα σου
το δάκρυ να μήν νοιώσει .
Σ'αυτά τα μαύρα σου μαλλιά
χιόνι να μη κυλίσει
και η ζεστή σου αγκαλιά
σ' ολου του κόσμου τις γωνιές
να μένει πάντα ανοικτή
ενα παιδί να κλείσει ...
Να ξέρω πως θα είσαι κει
τα πάντα να υπομένεις
και 'γω να φεύγω να γυρνώ
να φεύγω ,να ξαναγυρνώ
και συ χωρίς βαρυγκομιά
να' χεις τα χείλη σφαλιστά
και να με περιμένεις ..
Μες την καρδιά μου μάνα μου
εκει θέ να σε κλείσω
κακός,αχάριστος ,σκληρός
να σε πληγώσει ,ποιός μπορεί
οταν εκει σε κρύψω;;;;
Ή κάθε μάνα στα πέρατα του κόσμου ας δεχθεί την αγάπη μου
και τον θαυμασμό μου γιατί από το πρώτο σκίρτημα της ζωής
που νοιώθει στα σπλάχνα της έως και το τελευταίο
φυλλοράγισμα της καρδιάς της μόνο αγάπη και προσφορά είναι
το μέλημα της. Μάνα !!! Σκέψη , προσπάθεια , αγωνία ,λαχτάρα,
χαρά, λύπη ,δοτικότητα , κάθε συναίσθημα θείο για το παιδί της
Ή αγκαλιά της;; Κάστρο και οχυρό για κείνο !
Ή ζωή της; Θυσία και αυταπάρνηση...
...Φαιδρα Καψωμενακη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου