Στου δάσους τα απόσκια... Παρασκευή Κηπουρίδου.

Στου δάσους τα απόσκια και απάτητα ρουμάνια
εκεί που γάργαρα νερά τη βλάστηση θεριεύουν
κι ολονυχτίς οι πανώριες Δρυάδες χορεύουν
κάτω από έλατα,βελανιδιές και πλατάνια,

εκεί που τ'αηδόνια νότες μελωμένες υφαίνουν
και τα ελάφια λούζονται κάτω απ’ το φεγγάρι
απολαμβάνοντας της αστροφεγγιάς τη χάρη
μέχρι που οι κόρες του ήλιου στα κλαδιά ιππεύουν

εκεί μέσα στο τριζάτο των φύλλων σελάγισμα
που το χειμώνα ο άνεμος ολούθε σωριάζει
καθώς μες στα φυλλώματα κρυφοαναστενάζει
κι ο ήχος του μοιάζει με φτερών πλατάγισμα

εκεί να πας, ν’αφουγκραστείς τη θεϊκή αρμονία
στων δέντρων την παχιά σκιά,τα μάτια σου να κλείσεις
στον παλμό της φύσης γαλήνια να ακουμπήσεις
ένα σώμα να γίνεις με της πλάσης τη μαγεία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου