Μάγισσα με το κόκκινο,
το εξώπλατο φουστάνι,
πόσες φορές δεν σκέφτηκα
να σου φωνάξω φτάνει!!
Νεράιδα με τα ξέπλεκα,
τα καστανά μαλλιά σου,
πόσες φορές δεν θέλησα
να φύγω μακριά σου.
Αερικό και ξωτικό,
του ονείρου μου τελώνι,
πόσες φορές μου κάρφωσες
στα στήθια το βελόνι!
Μάγισσα της αγάπης μου,
στις φλόγες πως να μάθω,
που να σταθώ να μην καώ,
κακό πως να μην πάθω;
Κόρη των άστρων της αυγής,
άσε με να σ' αγγίξω,
στην αγκαλιά μου μια βραδιά
μονάχα να σε σφίξω!
Το κόκκινο φουστάνι σου,
να το πετάξω χάμω,
γοργόνα μου αστερόπλαστη,
δική μου να σε κάνω.
Να νιώσω το χειλάκι σου ,
νεράιδα μου να τρέμει,
και την ανάσα σου καυτή,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου