Είναι φθινόπωρο;... Γιώτα Κλουτσούνη.

Είναι φθινόπωρο...

Μα εγώ όλο καίγομαι.

Σε παραισθήσεις

του μυαλού μου σιγολιώνω.

Λίγο η θάλασσα...

Λίγο που τ' άλλαξα...

Μοιάζει ακόμα η ζωή

με καλοκαίρι.

Δροσιά κι αλάτι...

Γυρνώ την πλάτη.

Βάζω ένα στοίχημα

το όνειρο να φτάσω.

Σε θέλω δίπλα μου...

Μίλα μου...

Ζήτα μου.

Μα κοίτα μάτια μου

την τύχη μου θα φτιάξω.

Μοιάζει φθινόπωρο...

Μα άν θες τη γνώμη μου...

Όλο το χρόνο

στη ζωή μας βγαίνει ο ήλιος.

Λίγο συννέφιασε...

Μιά μπόρα έπιασε.

Μα ουράνιο τόξο

θα φωτίσει όλα τα μέρη.

Έλα κι αγάπα με...

Κοίτα με...

Κράτα με.

Σαν ακροβάτης σ' ένα τσίρκο

νοιώθω αστέρι.

Και τραμπαλίζομαι...

Μα δεν τσακίζομαι.

Σαν το κλαδί

που το κουνάει γλυκά τ' αγέρι.

Είναι φθινόπωρο;

Μα γιατί καίγομαι;

Μία φωτιά

κυκλώνει το μυαλό μου.

Κι όλο ζαλίζομαι...

Όλο χαρίζομαι

σ' ένα καράβι μιάς ματιάς να ταξιδεύω.

Λίγο η θάλασσα...

Λίγο ο άνεμος

κι ένα φιλί χαμόγελο μου φέρνει.

Γιώτα Κλουτσούνη-Παπαδάκη