Στο σώμα η βροχή να πλύνει αμαρτίες
Και πάλι θα μου πεις για όλα φταίω εγώ
Τεράστια αντοχή για τους αισθηματιες
Συνήθισα για σένα να αιμορραγω
Τα όνειρα μου πια στο τζόγο τα ρεσταρω
Αφού ο έρωτας φαρμάκια με κερνά
Όλη μου η ζωή ενα βαρύ τσιγάρο
Που λέω θα κοπεί,μα έρχεται ξανά
Τα μάτια σου φωτιές και πως να μη με κάψουν
Θα είμαι παντα εδώ το είπανε πολλοί
Τι κι αν δεν έχουν πια μούτρα να με κοιτάξουν
Τα χείλη σου μου δίνουνε πικρό φιλί
Τα μαύρα σου μαλλιά τ"άφησα για το τέλος
Θέλω να τα κρατώ τις νύχτες με βροχή
Στο τόξο σου αν θες θα γίνω εγώ το βέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου