Κι απόψε ονειρεύτηκα πως κολυμπούσα
σε μια θάλασσα γαλήνια
τόσο μεγάλη
που να χωρά μόνο εμένα
τόσο βαθιά
που σίγουρα να μη μπορώ να πνιγώ
τόσο χαρούμενη
που να μη σκέφτομαι πια
τα μπλε σου μάτια.
Μεσάνυχτα
μήτε το κύμα αναταράζεται
μήτε τα βότσαλα ακούγονται
γύρω σιωπή...
Μεσάνυχτα
ανοίγω τα μάτια
την ώρα αυτή ακριβώς
που φοβάμαι να ζω χωρίς εσένα
και βυθίζομαι σ'ένα ηδονικό μακροβούτι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου