Διάφανη συναυλία... Φωτεινή Ψιρολιόλιου.

Γέμισε ο κόσμος μηχανές
Κι ο νους, φυγόκεντρη αντλία
Σε συναυλίες αίθριες μελωδίες
Βουτιά, ν αναληφθούμε σε ουρανό
Αδήριτη των μουσικών η ρέντα

Κάτι αδέσποτα αισθήματα στροφάρουν
μ επιδέξιες μανούβρες οι στίχοι κουμαντάρουν
Ετερόκλητα μυαλά πού χουν θυμό
Γρασίδια ανθηρά της προθυμίας
Πατιούνται από αλλόκοτο χορό

Βιδώνονται οι λέξεις στο μυαλό
γράσα οι μουσικές ,
Έχουμε φύγει

Έτοιμες σε γαλάζιο φόντο οι αντένες
Ρολόγια ελατήρια και καδενες
Μες την απογείωση το κοινό
Αλεξανδρούπολη, Δράμα, Σαλονίκη

Όλοι ένα πάθος, μία τάση
Ενας ρυθμός
Κουρδίστηκαν σε άχρονο αιώνα
φάρος που φυγαδεύει το χειμώνα
Μέσα από κάτεργο ονείρου
Λιποτακτούμε σε άναρχη αυλή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου