Η γυναίκα στον ορίζοντα του ονείρου της,
πέφτει στα πόδια των αγγέλων της,
να προσευχηθεί,να εισακουστεί,
να βρει τον αυτοσεβασμό της,
να μην χαθεί στις ψευδαισθήσεις της,
να πάψει να στροβιλίζεται στον ανεμοστρόβιλο
των αισθήσεών της,στην καταιγίδα του έρωτά της.
Μετέωρη μεταξύ ουρανού και γης
αναδαυλίζει τις φωτιές στην μνήμη της,
από τους μύθους και τις ιστορίες,
που δεν έγραψε ποτέ.
Από τα γράμματά της που δεν στάλθηκαν ποτέ,
στον προορισμό τους.
Από τους έρωτές της, χωρίς ανταπόκριση.
Από τα ατελείωτα πρόσωπα,
των συναισθημάτων της.
Τα μυστικά της καλά φυλαγμένα μες στην ψυχή της.
Εκεί μέσα θα ανακαλύψεις έναν άλλο κόσμο,
έναν όμορφο κόσμο αγγελικά πλασμένο.
Και η νύχτα διαδέχεται την μέρα της
μ'έναν ατέρμονο,αργόσυρτο ρυθμό,
που δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος.
Μια νύχτα ήσυχη,που θα την φέρει
όλο και πιο κοντά στην ανακάλυψη
της αλήθειας της,
στην απελευθέρωση της αλήθειας της,
στην απαλλαγή απο τις τύψεις του ψέματός της.
Μια όμορφη μέρα που θα την απαλλάξει
από την δραματικότητα του κυνηγιού
της ερωτικής της δίψας.
Παράφορη και δυναμική,
απρόβλεπτη και πρωτότυπη,
η καρδιά της, νιώθει πολύ όμορφα,
όταν πλέει στον ωκεανό της σκέψης της,
για να σωθεί απροσδόκητα,
από τον κακό εαυτό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου