Ανοιχτό το παραθύρι...
Κι ήρθαν τα φώτα της μακρινής πολιτείας,
σαν πυγολαμπίδες κυνηγημένες από κάποιον
άγνωστο εχθρό που παραμονεύει... και...
εισέβαλαν στην κάμαρα της μοναξιάς μου...
Τα καλωσόρισα...
κι ας μην τα περίμενα...
Τα μάτια μου έχουν συνηθίσει στο σκοτάδι...
Πέρασε καιρός...
που είχα χαθεί στο γαλάζιο σου βλέμμα...
Σφάλισαν, όταν είπες το "αντίο"
κι έφυγες μακριά...
Μα έχω τα φώτα συντροφιά...
Βρήκα τη δύναμη κι άνοιξα το παραθύρι...
"Ελάτε μέσα...
Φέρτε το φως...
Το σκοτάδι δε μου ανήκει πια...
Τζένη Σακοράφα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου