Στης Λήθης Τ' Αναχώματα... Τακης Φαβιος.

Στις παρυφές του "πουθενά",σπεύδεις ολοταχώς

Αλλού σε σφάζει,αλλού πονά. Μα αντέχεις ο φτωχός ?

.

Στου αύριο τ'αετώματα που θριαμβεύει η ζάλη

Με κάτι περιττώματα από παλιά κρεπάλη

.

Ομως μην πεις ,ο παλαβός, πως είσαι και ωραίος...

Αλλο της κάλπης ο στραβός, κι άλλο ο αρουραίος...

.

Εμεινε το " ένα του εκατό" ,να κάνει φασαρία

Με κάτι αδέσποτες "φωτό" ,που γράψανε Ιστορία

.

Κι εγώ που κλείνω στόματα, για να ανοίξω λάκκους

Στης λήθης τ'αναχώματα, να θάψω βρυκολάκους...

.

Να τα λέω τόσο ,όσο..μέχρι που να ξεσπαθώσω

Στ'αχαμνά του να λαβώσω,τον καιρό μας , τον καμπόσο

Τακης Φαβιος