Του μυαλού οι κρύπτες ,ενεργό ηφαίστειο που βρυχάται.
Καμμένες μνήμες ,σαν λάβα εκρήγνυνται στην ελευθερία.
Στάχτες, αποκαϊδια και εικόνες που έχουν ξεθωριάσει,
στου αδυσώπητου χρόνου τούς χειμωνιάτικους κυκλώνες.
Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες αντιμέτωποι,
πάνω απ' του Πρωτέα τις θάλασσες.
Μνησιπήμων ο πόνος, ραγίζει
τις αγαπημένες σιωπές της σελήνης,
στης ατέρμονης νύχτας τους ψύθιρους.
Και η ζωή, σιδηροδέσμιος ισοβίτης,
ψάχνει τρόπους απόδρασης από άδικους
αθρώπινους νόμους και δεσμούς γόρδιους άλυτους.
Νου ! Ξεμάκρυνε,από Αββύσους που θυμίζουν αγκάλες
Κτενά Ρούλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου