Κάθε τόσο έρχεται,
Μια γλυκιά μελαγχολία
Μια νοσταλγία
Γι’ αγαπημένα πρόσωπα,
Που έχουν "φύγει" πια...
Μπαμπάς, μαμά, παππούς, γιαγιά,
Θείες, θείοι...
Και συνομήλικοι…
Που δεν είναι πια εδώ...
Είναι φορές που.. σκέφτομαι,
Αν είχα μιαν ευχή,
Να πραγματοποιήσω,
Να γυρίσω το χρόνο πίσω…
Να διορθώσω λέξεις που είπα,
Και άλλες, που δεν είπα…
Αλλά έτσι είναι,
Ο χρόνος κάτι παίρνει,
Αλλά και κάτι δίνει...
Κάποιοι "φεύγουν",
Αλλά παραμένουν εντός,
Κάπου στη γειτονιά Μεταξύ νου και καρδιάς,
Για πάντα!
Σαν μια αγκαλιά!
Μια αγκαλιά,
Σαν τα Χριστούγεννα,
Επαναλαμβανόμενη Αγκαλιά, για πάντα....
Πόσο γρήγορα κυλά
Η ζωή...
Αλλά,
Επιλέγω να έχω Χριστούγεννα,
Καθημερινά!
Καθημερινή αγκαλιά!
Με παιδική ανεμελιά,
Με ματιά προς τα Άνω,
Αγκαλιάζω το τώρα,
Σφιχτά! Πολύ σφιχτά,
Μη μου φύγει,
Από τη μεγάλη αγκαλιά,
Που ευτυχώς χωρά,
Και το πριν και το τώρα
Αλεξανδρος Μαρινακης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου