Κύματα χάδια του Αιγαίου
χαράσσοντας ρότα στον χρόνο
σε ταξίδι έντονα νοσταλγικό
στου Βοσπόρου το μπουγάζι.
Ντυμένος κόκκινη πορφύρα
στης αυγής το πρώτο φως
δεσπόζει μεγαλοπρεπής ναός
να ξυπνάει άσβεστους πόθους.
Βουρκωμένη υπερηφάνεια
πάθος και ανυπομονησία
να ξυπνήσει η Ιστορία
και ο μαρμαρωμένος βασιλιάς..
Εις μάτην της χώρας μου το κλέος;
Άστους τους νεκρούς να προχωρούν..
Όλους αυτούς που τα φτερά της κόβουν
μπροστά τους θα τα βρουν.
Σχιστή χρυσοκόκκινη αστραπή
του θάρρους την Κερκόπορτα θ'ανοίξει
στην Αγιά-Σοφιά να σμίξει
τ'αντρειωμένα της παιδιά.
Με το αίμα τους να κοχλάζει
δεν ξέρουν τί είναι φόβος τί σκλαβιά
χαραγμένα στην καρδιά
έχουν λόγια φυλαχτό,
από την γραφή την θεία
Αρχαιοελληνικής Σοφίας
"Μητρός τε και πατρός αγιώτερον η Πατρίδα!"
Βαρβάρα Κατσιάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου